مهندسی معکوس یکی از شیوه هایی است که برای دستیابی سریع تر به هدف به کار میرود.
این روش در حال حاضر یکی از مهمترین و پر کاربرد ترین روش های مهندسی در صنعت است که موجب میشود با صرف هزینه و وقت کمتر، محصول نهایی تولید گردد.
در مهندسی معکوس، بدون داشتن طرح اولیه یک محصول و صرفا با استخراج دانش اولیه آن، محصول جدیدی مشابه محصول اولیه تولید میشود.
در این ضمینه مشکلاتی همچون عدم متناسب بودن برخی از ابزار های اندازه گیری معمولی همچون کولیس، میکرومتر و… در اندازه برداری از محصول اولیه است. چرا که بسیاری از قطعات شامل فرم ها و پیچیدگی ها و موقعیت هایی هستند که محال است بشود با ابزار های اندازه گیری معمولی آنها را محاسبه نمود. مهندسی معکوس در این زمینه مدیون دستگاه های اسکن سه بعدی و دیجیتایزر ها و دستگاه های CMM است
سیاری از قطعات ممکن است نمونه خارجی داشته باشد و طراحی و تولید محصولی مشابه با نمونه خارجی آن نیازمند دانش زیاد و صرف زمان زیادی باشد.
در طراحی به روش مهندسی معکوس از مدل تولید شده مدل طراحی شده به دست می آید و مجددا تولید می گردد.
در این روش نه تنها زمان تولید و عرضه محصول افزایش می یابد ؛ پیچیدگی های مهندسی تولید محصول به حداقل می رسد.
به بیان دیگر از مدل از قبل تولید شده نمونه ای برای تولید مجدد فراهم می شود که می تواند جایگزین آن شود.
مهندسی معکوس قطعات صنعتی مستلزم دستیابی به داده های سه بعدی هندسه قطعه به صورت ابر نقاط با استفاده از اسکنر سه بعدی لیزری یا سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری) است. نمایش دادن هندسه قطعه به صورت مجموعه نقاطی در سطح آن، اولین قدم در رسیدن به هندسه قطعه در کامپیوتر می باشد که اصطلاحا به آن فایل ابرنقاط یا فایل مش می گویند.
در مرحله دوم توسط نرم افزار های مهندسی معکوس (مانند GeoMagic یا Catia) از فایل اسکن شده سه بعدی ایجاد شده استفاده می شود. ابتدا شاید نیاز باشد مش سطحی قطعه توسط نرم افزار اصلاح شود، به این معنی که سطوح قطعه صاف شوند و برخی خرابی های فایل اصلاح شود تا آماده طراحی شود.
پس از اصلاح فایل مش (فایل اسکن شده) ، بر روی آن طراحی انجام می شود که این کار توسط نرم افزارهایی با امکان طراحی به روش مهندسی معکوس (مانند CATIA یا Geomagic) صورت می گیرد و در نهایت مدل نهایی به دست می آید.
