ساخت مدل سه بعدی از یک کار که هنوز به صورت نهایی در نیامده است و یا پروژهای که نیاز به نمایش زوایای پنهان خود به مخاطبین دارد این روزها به یک روش قطعی تبدیل شده است. مدل سازی سه بعدی موجب انتقال درک بهتری از یک موضوع یا پروژه با بالاترین کیفیت به مخاطب می شود و قدرت ارائه یا حتی بازاریابی بسیار بالاتری را به صاحب اثر منتقل میکند.
Solid Modeling : نوعی ساخت مدل های سه بعدی با خواص قطعات واقعی است، روند کار این نرم افزارها روندی منطقی شبیه به پروسه ساخت فیزیکی قطعات است. برخی از این عملیات عبارت اند از اکسترود کردن، دریل و رزوه گذاشتن. مدل های سه بعدی سالید بر خلاف دیگر مدل های سه بعدی قابلیت کم شدن از یکدیگر(Subtract) ترکیب(join) و قطع کردن یکدیگر(intersect) را دارند. یکی از ویژگی های مثبت دیگر مدل سازی سالید خواص پارامتریک آن است به این معنی که پارامترهای مدل سه بعدی در مراحل مختلف مدل سازی ذخیره شده و در هر مرحله طراحی قابل تغییر است. این قابلیت به ما این امکان را می دهد که به راحتی جزئیات مدل را بدون نیاز به بازطراحی قطعه تغییر دهیم.
Assembly Modeling : یک مرحله مهم در مدل سازی سالید است که به تک تک قطعات اجازه می دهد به یکدیگر اسمبل شده و مدل های پیچیده را شکل دهند. اضافه کردن کامپوننت های استاندارد به اسمبلی مثل بلبرینگ و چرخ دنده ها که فایل آنها در اینترنت موجود است کار ساده ای است. عناصر متحرک نیز می توانند به اسمبلی ها اضافه شوند. یکی از کاربردهای اسمبلی ، آنالیزهای مختلف کارکرد قطعه است. برای مثال با آنالیز حرکتی Motion Analysis می توان کارکرد مکانیکی طرح را ارزیابی کرد.
Surface Modeling : مدل سازی صفحه ای معمولا برای طراحی فیچرهای زیبایی شناسی محصول استفاده می شود. ساخت هندسه ارگانیک و فرم های آزاد با این نوع نرم افزارهای CAD بسیار ساده است. بسیاری از محدودیت هایی که در مدل سازی سالید وجود دارند در این نوع مدل سازی دیده نمی شوند اما در مقابل گاهی این مسئله موجب پایین آمدن دقت قطعه می شود. همانطور که از اسم این نوع مدل سازی پیداست، مدل سه بعدی تنها حاوی سطوح قطعه بوده و عاری از حجم داخلی است. اگر مدل سطوح کافی برای بستن قطعه داشته باشد، می تواند یک مدل سالید محسوب شده و برای پرینت سه بعدی استفاده شود. هر نوع نرم افزار مدل سازی سه بعدی قابلیت ها و محدودیت هایی دارد که بسته به نوع قطعه ای که می خواهید طراحی کنید و روش ساخت آن باید درنظر گرفته شوند. در برخی موارد استفاده ترکیبی از مدل سازی سالید و صفحه ای می تواند نتیجه بسیار خوبی تولید کند.
Sculpting : اسکالپت کردن یا مدل سازی ارگانیک معمولا برای ساخت سطوح فرم آزاد با جزئیات پیچیده مثل شخصیت ها، طلا و جواهر یا اشکال ارگانیک طبیعت مثل درخت ها یا سنگ ها استفاده می شود. نرم افزارهای اسکالپت مثل Zbrush از Pixologic و Mudbox از Autodesk با درنظر گرفتن مجسمه سازی سنتی طراحی شده اند. این نرم افزارهای نوعی شبیه سازی مجسمه سازی را در اختیار مجسمه سازهای دیجیتال می گذارند. کاربر می تواند کار خود را از یک توپ گلی شروع کرده و با استفاده از یک تبلت یا مانیتور حساس به فشار شیء خود را شکل دهد. این نرم افزارهای مدل سازی سه بعدی همچنین ابزارهایی شبیه به ابزارهای سنتی مجسمه سازی مثل کاردک،سمباده و انگشتان را برای حذف ،حرکت یا افزودن متریال به شیء در اختیار طرح سه بعدی قرار می دهند. هنرمندان دیجیتال می توانند با استفاده از این ابزارها مجسمه هایی بسازند که تشکیل شده از میلیون ها چندضلعی هستند.این تعداد بالای پولیگون، همه جزئیات دقیق و پیچیده صورت یک کاراکتر را به خوبی بازنمایی می کنند.