فهرست مطالب
با داشتن یکی از این چاپگر ها به راحتی میتوان هر منطقه محرومی از دنیا را از گرسنگی و فقر نجات داد.
البته محدودیت های مواد اولیه در مورد چاپ بعضی غذاها ممکن است وجود داشته باشد.
اما با وجود داشتن یک پرینتر سه بعدی مخصوص غذاسازی میتوان اطمینان داشت که تمام مواد به اندازه مصرف میشوند.
طبق تحقیقات و بازارها پیش بینی می شود که بازار چاپ مواد غذایی سه بعدی تا سال 2023 به 525.6 میلیون دلار برسد.
اکنون این دور از فرصت های میلیارد دلاری برای بخش بزرگتر فناوری فن آوری مواد غذایی است.
طیف گسترده ای از نیازها و علاقه ها به چاپ سه بعدی مواد غذایی وجود دارد.
خلاصه اجرائی تحقیقات و بازارها نشان می دهد که چگونه “بازار جهانی چاپ مواد غذایی 3D به دلیل افزایش تقاضا برای محصولات غذایی با محتوای مواد مغذی متناسب با نیازهای غذایی فرد ، به شدت مورد استقبال است. بسته به تکنیک ساخت مواد غذایی ، چندین فناوری چاپ سه بعدی در این زمینه استفاده شده است تا تقاضای طراحی مواد غذایی و فرآوری مواد را برآورده کند.
کشاورزی در سالهای گذشته مسیری طولانی را طی کرده است. ما بیشتر از گذشته مواد غذایی تولید می کنیم اما الگوی فعلی ما ناپایدار است
و با نزدیک شدن جمعیت جهان به 8 میلیارد ، روش های نوین تولید مواد غذایی برای ادامه کار نیاز به یک تحول اساسی دارند.
مدل سازی رسوب ذوب شده (FDM) ، پخت و پز انتخابی ، آبگیری و چاپ مواد است. مشکلات و چالش های زیادی وجود دارد که این صنعت چه در چاپ مواد و چه پیدا کردن مواد آماده به چاپ با آن روبرو است. پرینت سه بعدی خوراکی، روشی برای آماده سازی غذا به صورت تولید افزایشی هوشمند است. پرینترهای سه بعدی غذا بسیار شبیه سایر پرینترهای سه بعدی کار میکنند. مواد اولیه از پرینتر خارج شده و روی یک سطح قرار میگیرد. تا زمانی که محدودیتهای استفاده از پرینت سه بعدی مورد توجه قرار بگیرد هر غذایی میتواند پرینت شود! یک طراح یا یک آشپز ابتدا از طریق یک نرمافزار، غذای مورد نظر خود را طراحی سه بعدی کرده و سپس دستگاه، طرح را پرینت میکند. البته قالبهای آمادهی پرینت نیز موجود هستند. با وجود اینکه تکنولوژی پرینت سه بعدی غذا هنوز خیلی فراگیر نشده است اما پتانسیل بسیار زیادی دارد و پیشبینی میشود که بتواند مشکلات کنونی را حل و آیندهی تولید مواد غذایی را متحول کند.
عناصری که بتوان آنها را پوره کرد، قابلیت پرینت سه بعدی دارند.
تقریبا هر نوع غذایی که به صورت خمیر یا پوره باشد می تواند به صورت سه بعدی چاپ شود.به طور مثال مواد تشکیل دهنده می تواند شامل:
1.شکلات، آبنبات و شکر
2.خمیر پنکیک یا خمیر کوکی
3.ماکارونی و غلات
4.میوه ها و سبزیجات
5.حالا برسیم به پیتزا که به غیر از پاشیدن ادویه های آن، باقیه موارد توسط پرینتر سه بعدی امکان پذیر است .
نکته جالب اینجاست که هر چیزی که می خواهید پرینت کنید باید از یک مکانیزم به شکل سرنگ عبور کند تا درون ظرف اکسترود شود.
چاپ سه بعدی غذا بسیار شبیه به پرینت معمولی با فیلامنت (FDM) است.
مواد خام خوراکی نمی توانند مانند فیلامنت های پلاستیکی دور قرقره قرار بگیرند.
آنها باید درجه خاصی از خمیر بودن و چسبندگی داشته باشند، بنابراین داخل یک ظرف سرنگ – شکل ریخته می شوند تا بعدا اکسترود شوند.
تفاوت اصلی بین غذاهای پرینت شده و معمولی در بافت آنها است.
چاپگرهای غذایی سه بعدی می توانند ارزش غذایی وعده های غذایی را بهبود ببخشند.
در آینده این تکنولوژی میتواند نقش بسیار مهمی در زندگی معلولین و بیمارهایی که توانایی آشپزی ندارند، داشته باشد. با پرینتر سه بعدی می توان غذا را در درجه حرارت مشخصی تنظیم کرد و سپس به طور خودکار غذا را بر روی یک سطح مشخص قرار داد.
به علاوه می توان از این طریق با استفاده از تجهیزاتی، غذای مورد نظر را در اختیار بیمار قرار داد به این صورت که با تکان دادن و حرکت اندام فرد، چاپگر فعال شود و مقدار معینی از نوع خاصی مواد غذایی/ طعم دهندهها، گوشت و گوساله / ذرت یا هر خوراکی دیگری روی بشقاب قرار بگیرد.
در سال 2006، ناسا شروع به تحقیق در مورد غذاهای آماده شده به روش سه بعدی کرد که برخی از کارشناسان این پروژه را به عنوان خاستگاه چاپ سه بعدی غذا به شمار میآورند. در سال 2013، ناسا پروژه دیگری را شروع کرد که برنامه غذایی پیشرفته ناسا (NASA Advanced Food Program) نام داشت و ماموریت آن یک امر ساده بود: چطور میتوان غذای تیمی از فضانوردان را برای ماموریتهای طولانیتر آماده کرد؟ آنها با همکاری BeeHex دستگاه Chef3D را ساختند که امکان پرینت پیتزا را به صورت سه بعدی داشت. این پیتزا تنها لازم بود که در فر گذاشته شود.
در مجموع چاپ سه بعدی غذا و فناوری پرینتر سه بعدی در آشپزی در سفرهای فضایی هدفش خوشایند کردن زندگی فضانوردان در سفرهای فضایی بود تا به این ترتیب، آنها بتوانند ماموریتهای طولانیتری را انجام دهند. ناسا در حال حاضر مزایای زیادی را در این فناوری جدید مشاهده کرده است. گزینههای حال حاضر در سفرهای فضایی آن قدر برای فضانوردان تکراری و غیرجذاب است که پرینت سه بعدی غذا میتواند آن را بیش از پیش جذاب کند.
یک محقق از دانشگاه کلمبیا یک چاپگر سه بعدی غذا ساخته است که مواد غذایی را با استفاده از یک لیزر می پزد. مواد غذایی چاپ سه بعدی شده به سرعت در حال گسترش می باشد، اما اکثر غذاهای چاپ سه بعدی شده پس از خروج از چاپگر سه بعدی برای پخت باید درون فر قرار بگیرند.
محققی به نام جاناتان بلاتینگر به این نتیجه رسید که این فرایندها قابل ادغام هستند. وی گفت: “ما می توانیم انواع غذاها را با استفاده از اشعه لیزر بپزیم، هم چنین ما می توانیم غذاها را چاپ سه بعدی کنیم، بنابراین گام منطقی بعدی این است که این دو پروژه را با یکدیگر ترکیب کنیم.”
این دستگاه چاپ سه بعدی مواد غذایی، تقریبا همانند هر چاپگر سه بعدی غذا دیگری عمل می کند، به این صورت که یک خمیر ساخته شده از مواد غذایی که ترکیبی از موادی مانند سیب زمینی، برنج، غلات، میوه ها و سبزیجات می باشد به صورت انتخابی اکسترود می شود. اشعه لیزر توسط دو آینه سروو منعکس شده و پرتو را بر روی مواد غذایی تزریق شده هدایت می کند و آنها را با الگوهای گرمایی دقیق می پزد.
هدف بلاتینگر ایجاد دستور العمل های دیجیتالی است که بتواند به راحتی به اشتراک گذاشته شود. به این معنی که اگر غذایی را امتحان کردید و آن را دوست داشتید، بتوانید آن را به راحتی دانلود کرده و برای یک دوست ارسال کنید که او نیز بتواند به همین شیوه آن را تهیه کند. این دستگاه مثل داشتن یک آشپز شخصی است که می تواند هر نوع غذایی را مشابه سازی کند.
داشتن یک سرآشپز شخصی دیجیتال مزایای زیادی دارد. این دستگاه می تواند برای کسانی که نیاز به پیروی از دستورالعمل های تغذیه ای خاصی دارند، انواع غذا و رژیم های شخصی سازی شده تولید کند. علاوه بر این هر کس سلیقه و محدودیت های غذایی مربوط به خود را دارد، بنابراین هنگامی که یک رویکرد بهداشتی مبتنی بر داده ها را معرفی می کنید، می توانید غذا های سفارشی سازی شده و غنی شده تولید کنید. از آنجایی که این دستگاه دارای تمام مواد مورد نیاز است، می تواند آنها را در روش های منحصر به فرد ترکیب کرده و آنها را با تمام نیازهای بیومتریک و تغذیه ای شما منطبق کند.
مانع اصلی در پذیرش مواد غذایی چاپ سه بعدی شده، تکنولوژی نیست بلکه بازاریابی است. پس از پنج تا ده سال، این یک سوال تجاری و فرایند آموزشی می شود؛ چطور می توانید آن را به مردم بفروشید در حالی که زمانی که در مورد چاپ غذا صحبت می کنید، واکنش مشترک آن ها چهره عجیب و غریب است. خوب است ذهنمان را برای پذیرش فناوری های جدید باز کنیم. چاپ سه بعدی مواد غذایی در ابتدا ممکن است یک تکنولوژی مبهم به نظر برسد که اشتها آور نیست، اما نه زمانی که شما متوجه مزایای سلامتی و امکان به اشتراک گذاشتن دستور العمل های پخت غذاها می شوید.
تغذیه شخصی مبتنی بر تامین نیازهای گوناگون رژیمی فرد همچون غنی سازی غذا با ویتامین د، کلسیم و پروتئین برای افراد سالمند است. حتی غذا میتواند بیش از این شخصی سازی شده و کمبود هایی نظیر اسیدهای چرب ضروری و فیبرهای غذایی را برطرف کند.
فودینی یک آشپز مدرن ، در حقیقت یک پرینتر سه بعدیست که غذا چاپ می کند. این پرینتر قادر است غذاهایی مثل پیتزا و پاستا و برگر و به طور کلی بسیاری از غذاهایی که ممکن است در یک آشپزخانه پخته شود چاپ نماید.
بلافاصله بعد از انجام این کار دستگاه کار خود را شروع می کند . چند دقیقه بعد پرینت شما برای پخت آمادست.
تا سال میلادی 2018 این دستگاه با قیمت ۱۳۰۰ دلار آمریکا در دسترس خریداران قرار خواهد گرفت.
شرکت سازنده این پرینتر با همکاری کارخانجات تولید کننده مواد غذایی در تلاش است تا در تهیه کپسول های مواد اولیه کمترین مقدار مواد نگهدارنده به کار برده شود.دارندگان این پرینتر در آینده می توانند به فروشگاه رفته مثلا پنج کپسول مواد اولیه تازه را تهیه کنند و به خانه آورند و هر غذایی را که می خواهند تهیه کنند ، کپسول مربوط به آن را در پرینتر قرار داده تا فودینی برایشان پرینت کند.
پرینتر سه بعدی غذا را، به آرامی توسط سرنگ لایه به لایه چاپ می کند.
صرفه جویی در وقت:
چاپ سه بعدی خوراکی نسبت به آشپزی سنتی زمان کمتری می برد. به این صورت که کاربران می توانند یک پرینت سه بعدی از غذای خود بگیرند و وقت خود را به جای آشپزی صرف فعالیت های دیگر کنند.
سفارش سازی:
چاپ 3 بعدی کاربران را قادر می سازد تا غذای خود را به سادگی با ذایقه و حتی حال و هوای کاربر در یک روز خاص تنظیم کنند. به عنوان مثال می توانند از نوشتن نام روی کیک تولد یا حتی چاپ یک شیرینی قلبی لذت ببرند.
خلاقیت :
پرینت سه بعدی خوراکی باعث می شود تا خلاقیت بیشتری در آشپزخانه ایجاد شود. کاربران می توانند طرح های پیچیده ای که در ذهن خود دارند و با قالب های آشپزی نمی توانند آنها را محقق کنند با استفاده از چاپگر سه بعدی اجرا کنند.
نوع غذا
هر نوع غذایی را نمیتوان با چاپگر سه بعدی تهیه کرد. مواد غذا باید به صورت خمیری شکل، مثل خامه و یا سیبزمینی له شده باشند تا بتوان با این روش، غذایی را آماده کرد.
پخت نسبی
روند پرینت سه بعدی غذا تمامی مراحل آمادهسازی غذا را در بر نمیگیرد. برای مثال، چاپگرهای سه بعدی غذا نمیتوانند یک کیک را بپزند و یا ادویه و یا مواد دیگری را روی پیتزا بپاشد.
قیمت بالا
پرینترهای سه بعدی غذا کمی تا قسمتی گران هستند و عموما بین 1000 تا 5000 دلار قیمت دارند. هرچند در این میان، استثناهایی نیز وجود دارد.
خطر به وجود آمدن نقص و مشکل
درست مانند تمامی انواع پرینت سه بعدی، چاپگرهای سه بعدی غذا نیز ممکن است با مشکل مواجه شده و روند کار آنها با موفقیت همراه نشود. به همین خاطر اگر قرار باشد یک کیک تولد را با آن تهیه کرد و چنین مشکلی برایش پیش بیاید، واقعا اتفاق بد و ناخوشایندی است!
کاربرد چاپ سه بعدی غذا به شرح زیر می باشد:
شرکتهای بزرگ مواد غذایی (متمرکز)
توسعه مفهوم مواد غذایی
تولید انبوه مواد غذایی پرینت شده به صورت شخصی یا براساس تقاضا
خرده فروشان (متمرکز یا محلی)
سوپر مارکتها و سایر واسطهها
چاپ مستقیم برای مصرف کنندگان
شرکت های کوچک مواد غذایی(محلی)
شیرینی پزی
نانوایی
خانه (محلی)
غذای شخصی
طراحی، ترکیب
آشپزخانه های تجاری ، نانوایی ها و شیرینی فروشی های بزرگ